''Ματίλντα'': το καλύτερο παιδικό βιβλίο ever!

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα βιβλία κι αν διαβάσω πιστεύω πως τα παιδικά βιβλία είναι πάντα τα πιο όμορφα. Θυμίζουν την πιο αθώα περίοδο στην ζωή ενός ανθρώπου και αφήνουν πάντα ένα χαμόγελο στα χείλη... Εκτός αυτού θεωρώ πως η συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου, είναι η πιο δύσκολη πρόκληση για τον συγγραφέα. Τα παιδιά είναι οι πιο δύσκολοι κριτές. Πιστεύω πως ένας ενήλικας, μπορεί πιο εύκολα να ''συμβιβαστεί'' με κάτι που δεν του αρέσει και τόσο και να το δικαιολογήσει ή να κάνει μια μεγαλύτερη προσπάθεια να ταυτιστεί με τον ήρωα. Στην περίπτωση των παιδιών δεν ισχύει το ίδιο. Το βιβλίο πρέπει να εξάπτει την φαντασία του μικρού αναγνώστη. Μια φαντασία που είναι ήδη αρκετά πιο ζωηρή από εκείνη ενός ενήλικα...

Το δικό μου αγαπημένο παιδικό βιβλίο είναι η ''Ματίλντα'' του Roald Dahl. Πόσο είχα συμπονέσει αυτό το κοριτσάκι! Πόσο χαιρόμουν με τον τρόπο που τιμωρούσε τους γονείς της! Πόσο ευχόμουν να έχει μια καλύτερη τύχη! Και καλύτερη τύχη με αυτούς τους γονείς δεν θα μπορούσε να έχει... δύο άνθρωποι εντελώς αδιάφοροι για την κόρη τους και τις ικανότητές της. Η μαμά με μόνο ενδιαφέρον της τα χαρτιά με τις φίλες, ο μπαμπάς περήφανος για τις απατεωνιές του τις οποίες δίδασκε και στον μικρό του γιο, ο αδερφός άξιος ακόλουθος του πατέρα. Η Ματίλντα, εντελώς διαφορετική από την υπόλοιπη οικογένεια, διψούσε για μάθηση και ήταν ένα παιδί - φαινόμενο με πολύ προχωρημένες γνώσεις για την ηλικία του. Κάτι που οι γονείς της δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ή καλύτερα δεν τους ενδιέφερε η εξέλιξη της πανέξυπνης κόρης τους. Της φερόταν συνεχώς άσχημα μειώνοντάς την, ωστόσο η Ματίλντα δεν μπορούσε να αφήσει αυτό ατιμώρητο. Η φαντασία της μικρής ηρωίδας και τα όσα σχεδίαζε να κάνει στους γονείς της κάθε φορά προκαλούν γέλιο και σίγουρα δικαίωση στον αναγνώστη.

Το βιβλίο του Dahl έγινε και ταινία το 1996 σε σκηνοθεσία του Danny DeVito. Ο DeVito υποδύεται μάλιστα και τον πατέρα της Ματίλντα. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η μικρή (τότε) Mara Wilson η οποία μας είχε εκπλήξει με την ερμηνεία της και στην χριστουγεννιάτικη ταινία ''Miracle on 34th Street''. Η ταινία, ωστόσο, αποτελεί μια μικρή παρένθεση καθώς, κατά την γνώμη μου δεν συγκρίνεται με το βιβλίο του Dahl. Η άποψη ότι το βιβλίο είναι πάντα καλύτερο της ταινίας στην συγκεκριμένη περίπτωση δικαιώνεται...