Διάβαζα σήμερα τα όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σχετικά με την πρόθεση της Μαρίας Ρεπούση να φέρει εγκύκλιο με την οποία ο εκκλησιασμός στα σχολεία δεν θα είναι υποχρεωτικός. Αφού πρώτα μας προέτρεψε να κάνουμε υπομονή, καθώς αυτό θεωρεί πως είναι το ''φάρμακο'' για την κρίση, έπειτα δήλωσε για την Ρεπούση: «Σήμερα υποφέρουμε από αυτό το πράγμα. Δεν είμαστε αντίθετοι στις σπουδές, πρέπει να σπουδάσουμε. Σε όλα τα κράτη να πάμε. Να πάρουμε γνώσεις, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την παράδοση μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα θεμέλια και τις ρίζες μας. Γιατί προοδεύουν τόπο πολύ αυτοί οι Έλληνες που πάνε έξω και οι επιστήμονες - από αυτούς - έχουν καταλάβει τις μεγαλύτερες θέσεις, ενώ εδώ δεν είναι αρεστοί και αν έρθουν τους διώχνουνε; Είναι ερωτηματικά αυτά. Σ΄εναν υπουργό, με τον οποίο συζητούσα μπροστά από λίγο καιρό, του είπα, η πατρίδα μας έχει ανάγκη από μορφωμένους ανθρώπους, αλλά που να έχουνε μέσα τους την πατρίδα, την παράδοση. Έναν που πάει και βγάζει το ΜΙΤ, το Χάρβαρντ κλπ τον θέλουμε, αλλά επειδή έμαθε πέντε γλώσσες, έμαθε πολλά πράγματα, δεν σημαίνει ότι θα του δώσουμε μια καρέκλα και ένα μολύβι για να υπογράφει κατά την δική του άποψη και να βγάζει και εγκύκλιο που να λέει απαγορεύεται η προσευχή στα σχολεία. Κυρά μου τα παιδιά είναι δικά μου, τα παιδιά είναι δικά μας. Ποια είσαι εσύ που θα βγάλεις εγκύκλιο, χωρίς να ρωτήσεις αυτούς που πάλεψαν και παλεύουν σ΄ αυτό τον τόπο γι΄ αυτό το χώρο; Ποιό είναι το δικαίωμα σου, που εσύ θα αποφασίζεις ότι δεν θα εκκλησιάζονται τα παιδιά; Τους ρώτησες τους γονείς;»
Αναρωτήθηκε ποτέ ο Ιερώνυμος αν οι ίδιοι γονείς, τους οποίους αναφέρει, επιθυμούν τα παιδιά τους να προσεύχονται στο σχολείο; Γιατί ο εκκλησιασμός σήμερα είναι υποχρεωτικός, ενώ από ότι κατάλαβα η κυρία Ρεπούση προτείνει ο εκκλησιασμός να μην είναι υποχρεωτικός για όσους δεν θέλουν, αλλά όσοι επιθυμούν μπορούν να προσευχηθούν στο σχολείο. Αναρωτήθηκε ποτέ ο Ιερώνυμος πως μπορεί να αισθάνεται ένα παιδί που για χρόνια αναγκάζονταν να προσεύχεται στο σχολείο, να παρακολουθεί θρησκευτικά, να βρίσκεται στον αγιασμό και τώρα πλέον όντας ενήλικας να μην πιστεύει τίποτα από όσα του δίδασκαν και τον ανάγκαζαν να κάνει; Δεν αισθάνεται αυτός ο άνθρωπος ότι τον κορόιδεψαν; Ας το παραδεχτούμε... θέλαμε δεν θέλαμε κάθε πρωί λέγαμε προσευχή... θέλαμε δεν θέλαμε μαθαίναμε απ' έξω τα θρησκευτικά... Και στην ουσία πέφταμε θύματα μιας προπαγάνδας γιατί στο μάθημα των θρησκευτικών μας παρουσιάζονταν μια εικόνα του χριστιανισμού που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Κανείς δεν μας μίλησε για το αίμα που έχει χυθεί στο όνομα του χριστιανισμού. Κανείς δεν μας μίλησε ποτέ ανοιχτά για τον θεοκεντρικό Μεσαίωνα, αλλά αντιθέτως μας παρουσίαζαν μια εικόνα μακρινή και σχεδόν την ωραιοποιούσαν. Έπρεπε να πάμε Πανεπιστήμιο για να μάθουμε το πόσο σκλάβοι υπήρξαν οι άνθρωποι λόγω της θρησκείας. Ο κάθε άνθρωπος, όπως είναι ελεύθερος να επιλέξει αν θα σπουδάσει στο Χάρβαρντ ή όχι, θα πρέπει να είναι ελεύθερος να επιλέξει αν θα θέλει να πιστεύει σε μια θρησκεία ή αν θα απομακρυνθεί από αυτή την ψευδαίσθηση... Ας το καταλάβουν πια αυτό κι όσοι κυκλοφορούν με χρυσούς σταυρούς στον λαιμό κι επιμένουν η Εκκλησία να μην φορολογείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου